วัสดุเสริมผงหล่อลื่นสำหรับการผลิตลวดเชื่อม

วัสดุเสริมผงน้ำมันหล่อลื่นสำหรับการผลิตลวดเชื่อม

ผงหล่อลื่นเป็นวัสดุหล่อลื่นกระบวนการในระหว่างกระบวนการวาดลวดส่วนประกอบของมันมีความซับซ้อนมากและมักจะรวมถึงกรดสเตียริก กรดไขมัน ผัก น้ำมันปาล์ม ไททาเนียมไดออกไซด์ แคลเซียมไดไฮดรอกไซด์ หน้าที่หลักของมันคือสร้างฟิล์มหล่อลื่นระหว่างลวดโลหะที่ดึงและผนังของแม่พิมพ์วาดลวด เพื่อลด แรงเสียดทานระหว่างอินเทอร์เฟซลดการใช้พลังงานเมื่อดึง
ป้องกันการเกาะติดบนผนังของแม่พิมพ์วาดลวดเนื่องจากความร้อน เพื่อลดการใช้พลังงานและอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้น ยืดอายุการใช้งานของแม่พิมพ์วาดลวด รับรองคุณภาพพื้นผิวของผลิตภัณฑ์ และทำให้รูปร่างผิดรูปสม่ำเสมอ

สารหล่อลื่นสำหรับการวาดลวด (ชื่อภาษาอังกฤษ: สารหล่อลื่นสำหรับการวาดลวด) นั่นคือน้ำมันหล่อลื่นสำหรับการวาดลวดโลหะ มักจะแบ่งออกเป็นสองประเภท: น้ำมันหล่อลื่นการวาดลวดแบบแห้ง (รู้จักกันทั่วไปว่าเป็นผงการวาดลวด, ผงการวาดลวด) และน้ำมันหล่อลื่นการวาดลวดแบบเปียก (สารหล่อลื่นการวาดลวดถังเก็บน้ำ)) สารหล่อลื่นกระบวนการระหว่างการวาดลวดฟังก์ชั่นคือสร้างฟิล์มหล่อลื่นระหว่างโลหะที่ดึงออกมาและผนังแม่พิมพ์ของแม่พิมพ์วาด ลดแรงเสียดทานระหว่างส่วนต่อประสาน ป้องกันการเกาะติดของโลหะบนผนังแม่พิมพ์เนื่องจากความร้อน และลดการใช้พลังงานและอุณหภูมิในระหว่าง การวาดภาพ.ลิตร, ยืดอายุการใช้งานของแม่พิมพ์, มั่นใจในคุณภาพพื้นผิวของผลิตภัณฑ์, และทำให้การเปลี่ยนรูปสม่ำเสมอ.การปรับปรุงคุณสมบัติการหล่อลื่นของสารหล่อลื่นมีบทบาทสำคัญในการทำให้การวาดภาพด้วยความเร็วสูงเป็นจริงและเสริมความแข็งแกร่งให้กับกระบวนการเปลี่ยนรูปของการวาดภาพ

คุณสมบัติของน้ำมันหล่อลื่นการวาดลวด
(1) สามารถดูดซับอย่างแน่นหนาบนพื้นผิวของลวดเหล็กและป้อนแม่พิมพ์วาดด้วยลวดเหล็กแยกส่วนต่อประสานทั้งสองของโซนการเปลี่ยนรูปได้อย่างมีประสิทธิภาพ

(2) ทนต่อความดันสูงและอุณหภูมิสูง ภายใต้สภาวะความดันสูงและอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นระหว่างการวาด ฟิล์มหล่อลื่นยังคงสามารถรักษาความต่อเนื่องและการหล่อลื่นได้โดยไม่เสียหาย ถ่าน การเกาะตัว และการเสื่อมสภาพ กล่าวคือ มีสมบัติทางกายภาพและ ความเสถียรทางเคมี

(3) มีการยืดตัวและการหล่อลื่นที่ดี กล่าวคือ ไม่เพียง แต่สามารถดูดซับบนพื้นผิวของลวดเหล็กได้อย่างแน่นหนา แต่ยังสามารถขยายและทำให้เสียรูปได้ด้วยลวดเหล็กฟิล์มหล่อลื่นมีโครงสร้างเป็นชั้นๆการผูกมัดที่อ่อนแอ

(4) ส่วนประกอบที่ประกอบกันเป็นน้ำมันหล่อลื่นจะไม่ทำปฏิกิริยาทางเคมีกับเมทริกซ์ของลวดเหล็กกล้า ไม่ก่อให้เกิดสารประกอบที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพของลวดเหล็กกล้า หรือกัดกร่อนลวดเหล็กกล้า และง่ายต่อการถอดออก

(5) ไม่เป็นมลพิษต่อสิ่งแวดล้อม ไม่เป็นอันตรายต่อร่างกายมนุษย์ มีทรัพยากรมากมาย ต้นทุนต่ำ และดูแลรักษาง่าย

ประเภทของน้ำมันหล่อลื่นการวาดลวด

1. สารหล่อลื่นแข็งแบบพับได้:
นั่นคือสารหล่อลื่นแบบผงสำหรับการดึงแบบแห้งประกอบด้วยสบู่โลหะเดี่ยวหรือสบู่โลหะหลายชนิดรวมทั้งสารเติมแต่งบางชนิดสบู่โลหะคือเกลือโลหะของกรดไขมันสบู่โลหะที่ใช้เป็นสารหล่อลื่นจำเป็นต้องมีจุดอ่อนตัวสูงและอุณหภูมิเปลี่ยนผ่าน (อุณหภูมิที่ค่าสัมประสิทธิ์แรงเสียดทานเพิ่มขึ้นอย่างกะทันหัน) และต้องทนต่อการสึกหรอและทนต่อแรงกดได้ดีสบู่โลหะที่ใช้กันทั่วไปสำหรับสารหล่อลื่นสำหรับการวาดลวด ได้แก่ สบู่โซเดียมและสบู่แคลเซียมสบู่โซเดียมคือโซเดียมสเตียเรต (C17H35OONa) ประกอบด้วยโซดาไฟและกลีเซอรอลของกรดไขมันอิ่มตัว (C17H35COO) ซึ่งเป็นสบู่ที่ละลายน้ำได้ ล้างออกง่าย เหมาะสำหรับการดึงแห้งด้วยความเร็วปานกลางและอุณหภูมิสูงเกินไปนอกจากนี้ยังสามารถใช้สำหรับการวาดเส้นใยแบบเปียกหรือการวาดเส้นลวดเหล็กด้วยการเคลือบในภายหลังสบู่แคลเซียมคือแคลเซียมสเตียเรตซึ่งประกอบด้วยแคลเซียมไฮดรอกไซด์หรือแคลเซียมออกไซด์และกลีเซอรอลสเตียเรตอื่นๆ ได้แก่ สบู่โลหะ เช่น แบเรียมสเตียเรต สังกะสีสเตียเรต และอะลูมิเนียมสเตียเรตสบู่แคลเซียมสามารถสร้างฟิล์มหล่อลื่นหนาที่มีความสามารถในการยืดตัวและการหล่อลื่นได้ดี ดังนั้นจึงมักเป็นส่วนประกอบหลักของสารหล่อลื่นที่เป็นของแข็งสบู่แคลเซียมไม่ละลายน้ำ ล้างออกยาก และไม่เหมาะสำหรับการวาดลวดเหล็กก่อนเคลือบ

2. น้ำมันหล่อลื่นเหลวแบบพับได้:
สบู่และอิมัลชันมีสองประเภทหลักสารละลายสบู่โดยทั่วไปคือสารละลายในน้ำของสบู่โซเดียมหรือสบู่โพแทสเซียม โดยมีความเข้มข้น 0.5% ถึง 3%มีการใช้กันอย่างแพร่หลายในการวาดแบบเปียกของเส้นใยต่างๆ และมีบทบาทในการหล่อลื่น ทำความเย็น และทำความสะอาดพื้นผิวของลวดเหล็กกล้าอิมัลชันหรือที่เรียกว่าน้ำมันที่ละลายน้ำได้ ประกอบด้วยน้ำมันแร่และน้ำด้วยอิมัลซิไฟเออร์ในปริมาณที่เหมาะสม โดยมีความเข้มข้น 2% ถึง 6%เมื่อเทียบกับสบู่เหลว อิมัลชันมีคุณสมบัติในการสลายฟองที่ดี ผสมกับน้ำได้ง่าย มีประสิทธิภาพการระบายความร้อนสูง และสามารถทิ้งชั้นฟิล์มป้องกันสนิมไว้บนพื้นผิวของลวดเหล็กกล้าได้จำเป็นต้องเติมสารเติมแต่งจำนวนเล็กน้อยลงในสารหล่อลื่นเหลว เช่น สารเติมแต่งแรงดันมาก (คลอรีนพาราฟิน น้ำมันกำมะถัน ฯลฯ) สารลดฟอง (เรซินซิลิคอน ฯลฯ) อิมัลซิไฟเออร์ (เมทานอล) และสารฆ่าเชื้อแบคทีเรีย (ฟีนอลหรือของมีค่า เกลือของโลหะ) ฯลฯ